Baixo os chanzos do cruceiro de pedra
no do medio tropezo
mentras deixo atrás ao pastor alemán
tropezo mais non caio
unha señora madura
chamada historia
parece reprenderme
e falarme da historia mesma
xa estou abaixo
non facía falla descarnarse da cruz
non fai falla resucitar
só debes coidar da alimentación
o sol
a vitamina d
saír das cavernas
de platón
rematar con este
teatro de sófocles
que sofoca e aparva
hai que chimpar as terrazas
e levar cantimploras
botarse ao monte
botarse a andar
a inxente burocracia analóxica
convive coa incipiente
burocracia dixital
chea de inputs nos nosos
ollos e cerebros
que se desvelan con tics
e dores de todas as cores
rachar co maleficio
despois da historia pasada
non se pode construír artificial
o revoltallo gris cheo de chips
and fish enlatados
con circuítos inducidos
cos pasos marcados
non poden ser
os vixiantes do camiño
non pode defender a terra
quen a tortura
e nega
non poden crear
compartimentos estancos
lugares sen saída
procuran o estanque
pernicioso
compensando con luces
maliciosas artificiais
non poden chantaxear
máis
non podemos crer
que nos vaian salvar
os de sempre
rompen todo
romperon con todo
non nos poden xestionar
este momento da historia
é descrucial
temos que saír dos pesebres
temos que saír do relato
e voltar ao porvir