Colaxe de montañas e ceo no horizonte
manchas de nube e manchas nos meus ollos
de fitar para o poliedro de cristal fulgurante
verde vertixinoso augas de todo tipo
tomar unha casa isolagada de cascallos
romper as unllas do pés contra os vórtices
estirarse na ventá sen marco
como os cadros con formas, cores e texturas
inconscientes do seu propio pasado, presente e futuro
tomar un grolo de cervexa negra
emerxe o sexo ata tocar o botón
prémeo e nucléao ata tocar fondo
na piscina destapa o tapón
e que se vaia todo o cloro para os ollos
cansos de ver horizontes e cousas anteriores.