O mundo é tamén un pouco coma min
chove moitísimo ás veces
unhas con torrentes e pedra da tristura
outras resulta máis estática a auga
pódese contemplar e ata sorrir
O mundo é tamén un pouco coma min
desencáixaselle a mandíbula
a gargalladas e os ollos extravíanse cara a noite
caen estrelas na faciana
e con moito glamour danzan
diante de todos os espellos ás madrugadas
O mundo é tamén un pouco coma min
viaxa polo espazo por desertos e alboradas
ten satélites, buracos negros e desesperación
mais existen milleiros de cancións para paliar a sede
que volve forte cando muscula a suor
O mundo é tamén un pouco coma min
ten montañas que se suben e se baixan
árbores caídas, novas e vellas vexetacións
e cancros instalados nos pulmóns de aceiro
tamén cornos de vaca, de cabra, de gata
O mundo é tamén un pouco coma min
verte os residuos aos ríos internos e externos
ten vintemil resacas de viaxes submariñas
mares a caudais, ferrollos a cal e canto
milleiros de persoas na rúa e unha na lúa
O mundo é tamén un pouco coma min
rotando e ollando as eternas faces do amor-odio
O mundo é tamén un pouco coma min
caótico, periodóntico, carioco e guerreiro fondón
O mundo é tamén un pouco coma min
feminino e denso, televisivo e alleo
corredor polo monte no pasado
corredor de bolsa de supermercado no presente
corredor de abismos inconmensurables no futuro
corredor de balas de palla no salvaxe oeste
corredor cara as migas de pan desconxelado
coma un indio nun tipi desanxelado fumando tabaco
O mundo é tamén un pouco coma min
portavións, barca de noz, resfriado,
urogalo e mesetas, pezóns conxelados
flores salvaxes e secas, fresas de plástico
ceo amarelo: fotografías e radiografías
aprensión con loureiro no globo enteiro
O mundo é tamén un pouco coma min
como unha gota, como unha bágoa
coma un lago, como mar de antano
como unha lousa e cemiterio, con lobos e mortes
con apertas titubeantes e desexo de bicos
con lingua sen auga con multitudes deshidratadas
O mundo é tamén un pouco coma min
alerta esperto alerta durmido
sirenas da policía de canto e de cruz
de cara espantallo de arquitecturas impenetrables
de corazóns en macetas, de auga e de regadeira
de ventás indiscretas de cables quilométricos
de ansiedade e de luz paranormal
de beizos ardentes, pintalabios e nicotina
amorados, vinagre e selvas sen hime
O mundo é tamén un pouco coma min
sae o sol así coma quen e vai frío
ás veces inverno ás veces quecemento global
ás veces armamento, vendaval e tormento
o mundo é espacial e especial coma min
ten dous polos, coma min
polo norte de laranxa
polo sur de limón
acha(n)tado polo medio.